این راحتی شامل سه عامل مهم بوده که عبارتند از: موقعیت بدنی خنثی، حرکت اختیاری و وقت استراحت
اولین مورد پیدا کردن موقعیت بدنی خنثیست وضعیتی که حس طبیعی بودن و راحتی بدهد و در نتیجه انرژی کمی مصرف کند و حداقل استرس را به بدن شما وارد کند.
مورد دوم حرکت اختیاریست، تحرک داشتن حین کار به هوشیاری و تعادل بدن و گردش بهتر خون کمک میکند.
آخرین مورد هم وقت استراحت که شامل ، زمانهای کوتاه برای فعالیتهای سبک مثل کشش و یا استراحت دادن به چشم هاست.
در این وبلاگ میخواهیم نکات ضروری در این سه راستا را بیان کنیم.
با جانمایی درست و اصولی مانیتور و کیبورد به صورت چشمگیری به چشمها، دستها و شانههای خود کمک میکنید.
ارتفاع مانیتور را طوری تنظیم کنید که بالاترین نقطه مانیتور دقیقا کمی پایینتر از افق چشمانتان باشد یا میتوان گفت که نقطه مرکزی مانیتور پایینتر از سطح چشمان شما قرار بگیرد.
فاصله مانیتور از چشمها حداقل به اندازه یک ساق دست (حدود ۵۰ سانتی متر) باشد.
در گذر زمان گردن شما به صورت غیر ارادی خم شده و در نتیجه چانه به سینه نزدیک میشود که این موضوع منجر به درد گردن، شانه و کمر خواهد شد. این مسئله نشان از اهمیت استاندارد ارتفاع مانیتور که در پاراگراف بالا به آن اشاره شد دارد.
برای پیدا کردن بهترین فاصله، لازم است ابتدا در حالت نشسته کیبورد را کامل به بدنتان بچسبانید. سپس با فشار دست کیبورد را تا جایی از بدنتان دور کنید که مانند تصویر آرنج زاویهای بین ۹۰ تا ۱۰۰ درجه داشته باشد.
نکته بعدی، در ارتباط با ارتفاع کیبورد است. بهتراست کیبورد پایین تر از سطح مانیتور قرار بگیرد. برای بالا بردن سطح مانیتور به صورت استاندارد میتوانید از استندهای مانیتور استفاده کنید.
زمانی که کیبورد در فاصله مناسب قرار گرفت برای جلوگیری از سر خوردن آن و احساس راحتتر دستان از یک دسکپد با سایز مناسب استفاده کنید.
مزیت دیگر استفاده از دسکپد این است که جانمایی کیبورد از قبل مشخص میشود و دیگر برای قرار دادن آن در محل درست به مشکل بر نخواهید خورد.
لوازم جانبی مثل موس یا حتی دفتر و… بهتر است تا حد امکان در کمترین فاصله با شما باشند. توجه داشته باشید که نباید دست خود را در حین کار خیلی دراز کنید پس بهترین راه حل این است که موس هم راستای کیبورد قرار گیرد.
ارتفاع صندلی باید به گونهای تنظیم شود که کف پاها به صورت کامل روی زمین قرار گیرد( اگر کف پایتان روی زمین قرار نگرفت حتما از زیرپایی استاندارد استفاده کنید).
همچنین دقت داشته باشید که زانوها ولگن در یک راستا بوده و در ضمن، پشت زانو فاصله ای حدود ۲ یا ۳ انگشت با صندلی داشته باشد.
کمر و کتف باید کامل به صندلی بچسبند به طوری که قفسه سینه شما کاملا باز باشد.
در این نوع نشستن ممکن است شانه ها به سمت بالا متمایل شوند که لازم است ابتدا به صورت خودآگاه در بازههای کوتاه شانههایتان را آزاد و رها کنید تا تبدیل به ناخودآگاه حالت بدنی شما شود.
ما اصولا به تنفس سطحی حین نشستن عادت کردهایم ولی همین سطحی بودن تنفس مشکلزاست. نفس عمیق باعث میشود به صورت ناخودآگاه شانههایمان را به سمت عقب هل بدهیم و دوباره به پوزیشن استاندارد نزدیک شویم، همینطور نفسهای عمیق باعث جلوگیری از سر درد نیز میشوند.
قانون ۲۰.۲۰.۲۰ رو فراموش نکنید، هر ۲۰ دقیقه به جسمی در ۲۰ فوتی (۶ متری) به مدت ۲۰ ثانیه نگاه کنید. این حرکت به چشمان شما فرصت استراحت خواهد داد.
حضور در یک پوزیشن به مدت طولانی به بدن آسیبهای فراوانی وارد میکند، پس از کشش و نرمش حین کار غافل نشوید و محیط کارتان را به محیطی زیبا و دلنشین تبدیل کنید، میناردینو به شما در راستای ایجاد ستآپی حرفهای و زیبا کمک میکند تا در هنگام کار در بالاترین سطح بهرهوری باشید.